Edward Kruk
Interpretator, śpiewak, gitarzysta.
Tajemniczy bard z Olsztyna, w niepowtarzalny i ekscytujący sposób interpretujący piosenki żeglarskie.
W jego wykonaniach czuć, że śpiewa o rzeczach, które przeżył i doświadczył na własnej skórze.
Suavas Lewy – (1970) – łodzianin polskiego pochodzenia, wzrost 198 cm.
Gitarzysta, układacz dźwięków, człowiek. Doświadczony samouk, różno-instrumentalista wykorzystujący wszelkie dostępne instrumenty szarpano–strunowe, stukano–membranowe, wciskano–klawiszowe, dmuchano–blaszane. Używa też gęby.
Zorientowany na nowe doznania słuchowe, ustawicznie złakniony dźwięków. Realizuje spontaniczne projekty muzyczne solowo i w kooperacji z działaczami wszelkich sztuk (muzykami, tancerzami, performerami).
Projekty w które jest/był zaangażowany to: Przepraszam, Dźwięk-Bud, Bogowie, B.I.E.D.A, Prząśniczki, Midi Orchestra, 250KG, Voozel, Eko-Tox, Cia100, L.A.W. Komponuje muzykę z niewiadomych pobudek, ale zdarza się też, że trafia ona do filmów, przedstawień teatralnych i gier miejskich. Lubuje się w muzyce improwizowanej i w prowadzeniu dźwiękowego dialogu z otoczeniem. Zajmuje się również nagraniami terenowymi, szukając, nagrywając i wykorzystując w kompozycjach, dźwięki otoczenia, miejsc, przemyśleń ludzi i ulotnych chwil. Zdobywca II nagrody w konkursie kompozytorskim „Cage 1,2,3”. Jeszcze żyje .
Dźwięk-Bud
To powstały we wrześniu 2011 w Łodzi, z inicjatywy Suavasa Lewego i Pawła Sokołowskiego kolektyw improwizatorów. Idea przyświecająca jego powstaniu to tworzenie improwizowanej muzyki dla przestrzeni, budowli i otoczenia. Udźwiękawianie budynków, rzeźb, obrazów stałych i ruchomych, sytuacji, ulic i wydarzeń. Spontanicznie zjawiają się w różnych miejscach, a ich celem są dźwięki, które zainspirowane otoczeniem, wydobędą się, zabrzmią i w nich zaistnieją. Dla swoich działań muzycznych uknuli pojęcie „muzyka prywatna” będące konglomeratem indywidualnych doświadczeń i praktyk każdego z muzyków oraz zderzenia tegoż z otaczającą ich przestrzenią podczas występów. Często przyjmuje to formę działań performatywnych, angażując do dźwiękowej podróży i własnej interpretacji, obecnych odbiorców.
Małgorzata Bogusz -wiolonczela
Suavas Lewy - gitara, banjo, perkusja, taśmy ,mikrofony kontaktowe, zabawki i inne
Michał Rupniewski -skrzypce, klarnet, duduk , kalimba i inne
Paweł Sokołowski - sax, saxonet, fujarki, gitara, zabawki i inne
Wojciech Woźniak - didgeridoo, flety
Marcin Garncarek - cmelody sax, flety
Mutant Goat
To projekt artystki wizualnej, performerki i kultywującej śpiew tradycyjny Oli Kozioł (Łódź, Polska) i Andrew Dixona (Londyn, UK), który gra na big-sticku, monochordzie bedącym współczesną wersją tubmaryny. Spotkali się za sprawą Joanny Rajkowskiej ( partnerki Andrewa), która zaprosiła Olę do Londynu, by ta współtworzyła swoim głosem performance "Song from the Workhouse".
Spotkanie Oli i Andrew połączyło dwa elementy: "biały głos" czyli śpiew typowy dla muzycznej kultury folkowej Europy Środkowej i Wschodniej oraz buczenie i nad-pod-dźwięki produkowane przez instrument jednostrunowy.
I jedno i drugie jest prawdopodobnie wyjątkowe. Mimo, że istnieje dźwiękowe i muzyczne dziedzictwo w odniesieniu do każdego z elementów duetu i możliwe są wszelakie porównania, to przynajmniej na poziomie świadomości, nie miała miejsca żadna bezpośrednia inspiracja.
250kg
Tomasz Gadecki – saksofon
Suavas Lewy – gitara preparowana ,perkusjonalja, zabawki i inne
O Tomaszu słów kilka: Ostanie lata poświęcił się szeroko rozumianej muzyce improwizowanej w takim jej aspekcie, gdzie komponowanie jest tożsame z wykonaniem i jest niepowtarzalne. Wieczny poszukiwacz prawdy do ostatniego dźwięku. Wraz z zespołem Bikomutant – zostaje laureatem konkursu zespołów alternatywnych organizowanym przez krakowską Alchemię pod nazwą Dachowanie. W 2007 r zakłada wspólnie z Marcinem Bożkiem zespół -”Olbrzym i Kurdupel”. W lutym 2008 roku wydają wspólnie pierwszą autorską płytę z muzyką improwizowaną pod tytułem „Frrrrrrrrrr…”. W kwietniu 2012 ukazała się druga płyta duetu pod tytułem „Six Philosophical Games”. Wspólnie z Mikołajem Trzaską oraz Rafałem Mazurem stworzyli zespół „Czary mary” podczas Off Jazz festiwal w Tczewie w (2011). Grał z wieloma muzykami między innymi Marcin Zabrocki, Suavas Lewy, Tomasz Sowiński, Kuba Staruszkiewicz, Przemek Dyjakowski. Współpracuje z Teatrem Wybrzeże w Gdańsku jako saksofonista w spektaklu „Sprawa operacyjnego rozpoznania”.
Bogusz Rupniewski
Duo smyczkowe.Tworzą je wiolonczelistka Małgorzata Bogusz (Wiedeń) oraz skrzypek Michał Rupniewski (Wrocław). Oboje muzycy związani są z Łodzią, współtworząc także tamtejszą scenę. Aktywni w zespołach takich jak Dźwięk-bud, Hybrida Conclusio, czy w projektach "Muzyka Litzmannstadt Getto", "FREEvolous Improvisations". Nazwa zespołu nawiązuje do jedności (wszak Bogusz Rupniewski to jeden człowiek), zaś tytuł płyty do dwoistości ("Zweiheitsmusik" to neologizm, który można tłumaczyć jako "muzyka podwójności"). I właśnie tego rodzaju dialektyczne napięcie obecne jest w prezentowanej twórczości. Album "Zweiheitsmusik" to zapis spotkania dwu różnych wrażliwości artystycznych, pod znakiem nostalgii za przeszłością, lecz także spojrzenia w przyszłość i poszukiwania nowych form artystycznego wyrazu.